27 – 28 – 29 – 30 : Thessaloniki – Asprobalta – Kabala – Matronela – Ipsala (Turquie)

27-28-29-30

27 : Na een steile klim om weg uit Thessaloníki te geraken, komen we in het glooiende landschap ten oosten van de havenstad terecht. Blitse wagens en toeterende taxi’s worden geruild voor traktoren. We passeren de 2 grote meren ten oosten van Thessaloníki om later op de dag opnieuw de kust te vervoegen. De nacht brengen we door op een verlaten (gesloten) camping, vlakbij het strand. Heerlijk die rust.

27 : Après Thessaloníki, noua arrivons dans un paysage de collines à l’est de cette ville portuaire. Les taxis et belles voitures seront échangés pour des tracteurs. Nous passons les 2 grands lacs à l’est de Thessaloníki pour rejoindre la côte. Nous passerons la nuit dans un camping fermé, à la plage. Que du bonheur cette silence.

28 : ’s Morgens zijn we al vroeg op pad. We komen nog langs de Leeuw van Amphipolis en vele mooie kustlandschappen verder belanden we in Kabala. Hier ontdekken we dat Constantinopel (Istanbul) nog 460 km ver is …. Even verder slaan we onze tent op in een net gehooid weiland.

28 : Nous partons très tôt le matin et après le Lion de Amphipolis et les belles paysages de la côte, nous arrivons à Kabala avec son Aquaduct . C’est ici que nous découvrons que Constantinopel (Istanbul) est encore éloigné à 460 km. Plus loin, dehors la ville, nous plaçons notre tente dans une prairie.

29 : Verder richting Turkije. We besluiten om vandaag een beetje meer kilometers te draaien en rijden urenlang door de Griekse katoenvelden, soms afgewisseld met een schaarse granaatappelgaard. De verschillende ingesloten meren net achhter de kuststrook herbergen vele watervogels, zelfs flamingo’s en pelikanen. Het landschap blijft glooiend en ruraal, maar de kleine dorpen worden schaarser en armer, we zijn nu echt wel op het Griekse platteland. Ditmaal brengen we de nacht door zonder onze tent op te slaan … onder een afdak van een gesloten barretje aan het strand van Alkyona. Al snel beklagen we ons dat we onze tent niet hebben opgeslagen, de vele muggen vallen ons massaal aan, en hoewel we ze ons tijdens de nacht gerust hebben gelaten (een muggenspray helpt soms echt wel) , slapen we slecht.

29 : Plus loin direnction la Turquie. Nous décidons de faire aujourd’hui quelques kilomètres de plus et pédalons pendant des heures par les champs/cultivations de cotton. Nous passons aussi plusieurs lacs qui hébergent plein d’oiseaux, même des flamants roses et des pélicans. Le paysage reste rural, mais les Petits villages deviennent moins nombreux … ici c’est la vriae campagne Grècque. Nous passons la nuit sans poser notre tente sous l’abris d’une cabane à la plage d’Alkyona. Mais très vite nous le regrettons à cause des centaines de moustiques …. nous dormirons mal !

30 : Vandaag willen we kost wat kost de Turkse grens halen … zo’n 105 km verder, dus dat moet haalbaar zijn. Nadat we uit onze slaapzak zijn gekropen, lijken de muggen opnieuw gealarmeerd en steken ons vele malen tijdens het inpakken … rotbeesten !

Deze voormiddag zullen we de mooiste Griekse landschappen (en misschien wel van onze hele reis tot op heden) doorkruisen : glooiende katoenvelden, afgewisseld met ruigere gebieden met geitenkudden en prachtige stranden. Dit gedeelte van Griekenland blijkt ook nog hele vele “oude stenen” te hebben, de archeologische sites wisselen elkaar af. Na Alexandroupoli, de laatste havenstad van Griekenland, wordt het landschap opnieuw eentoniger, saaier en zelfs banaal … we merken dat we de grens met Turkije naderen. Omstreeks 18 u plaatselijke tijd (17 u voor jullie, lezers) hebben we de verschillende grensposten gepasseerd, onze visum gekocht en kunnen we eindelijk Turkije binnenrijden. Een uurtje later belanden we in een hotelletje in Ipsala.

30 : Aujurd’hui nous voulons croiser la frontière Turque … à 105 km. Une fois quitte nos sacs de couchage, les moustiques continuent à nous attaquer … quel horreur. Ce matin nous croisons (jusqu’à ce moment) les plus beaux paysages de notre voyage : les champs avec le cotton, les troupeaux de chèvres et les plages exotiques. Cette partie de la Grèce a aussi plein de sites archéologiques …. des vraies vieilles pierres. Une fois quitte Alexandroupoli, le dernier ville portuaire de la Grèce, le paysage devient monotone, même ennuyeux … on remarque de s’approcher de le frontière. Vers 18 h (temps local, 17 h pour vous, lecteurs), on a passé tous les postes et nous pouvons finalement entrer la Turquie. Une heure plus tard nous nous inscrivons dans un petit hotel à Ipsala.